کد مطلب:233439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249
فانوس گم گ شتگان
«الامام... النار علی الیفاع [1] ، الحار لمن اصطلی به». معمولا افرادی كه در بیابان مشغول كارند، برای این كه یكدیگر را گم نكرده و موقعیت خود را حفظ كنند، بر روی یك تپه بلند آتشی روشن می كنند، كه روشنی آن از دور راهنمای آنهاست. در واقع آتش روی تپه، نشان و علامتی است برای جلوگیری از حیرت و سرگردانی.
در ادامه ی این خطبه حضرت رضا علیه السلام امام را به آتش روشن روی تپه تشبیه فرموده كه راهنمای گم گشتگان است و نیز امام كانونی گرما بخش برای سرما زدگان است. جامعه ی محروم از هدایت و ولایت امام معصوم و بی نصیب از علوم الهی او، جامعه ای سرما زده، منجمد، پژمرده و بی ثمر است. این امام است كه در انسانها روح تازه می دمد و به آنان حرارت و گرما می بخشد. آنجا كه خطر سقوط در لغزش گاه ها و پرتگاه های هلاكت و ضلالت هست، امام راهنماست. به طوری كه اگر كسی از امام فاصله بگیرد و پیوند روحی و معنوی خود را با ایشان قطع كند، سقوطش حتمی است.
[ صفحه 79]
در ادامه ی این خطبه حضرت رضا علیه السلام امام را به آتش روشن روی تپه تشبیه فرموده كه راهنمای گم گشتگان است و نیز امام كانونی گرما بخش برای سرما زدگان است. جامعه ی محروم از هدایت و ولایت امام معصوم و بی نصیب از علوم الهی او، جامعه ای سرما زده، منجمد، پژمرده و بی ثمر است. این امام است كه در انسانها روح تازه می دمد و به آنان حرارت و گرما می بخشد. آنجا كه خطر سقوط در لغزش گاه ها و پرتگاه های هلاكت و ضلالت هست، امام راهنماست. به طوری كه اگر كسی از امام فاصله بگیرد و پیوند روحی و معنوی خود را با ایشان قطع كند، سقوطش حتمی است.
[ صفحه 79]
[1] اليفاع: بلندي روي زمين.